خلاصه صعود ۴۰ ساله فصل دوم (گسترش عدالت اجتماعی)
آمار و ارقام فصل ۲ کتاب صعود چهل ساله (گسترش عدالت اجتماعی) چاپ جدید برای آزمون استخدامی
در سال ۱۳۵۱(پهلوی) :
۴۳/۲ درآمد میانگین شهرنشین
به مصرف مواد غذایی رسید
در سالهای ۱۳۳۹ تا ۱۳۵۴ :
اجاره ۱۵ برابر افزایش
در سالهای ۱۳۵۳تا ۱۳۵۴:
اجاره ۲۰۰ برابر افزایش
در سالهای ۱۳۵۴ تا ۱۳۵۵:
اجاره ۱۰۰ برابر افزایش
تعداد خانوادههای شهرنشین که تنها در یک اتاق زندگی میکردند
از ۳۶ درصد در سال ۱۳۴۶
به ۴۳درصد در سال۱۳۵۶
افزایش یافت
زمان پهلوی:
سهم صنعت در تولید ناخالص ملی
۱۸ درصد بود
سهم خدمات ۳۵ درصد
نفت ۳۵ درصد
صادرات صنعتی غیر نفتی
زمان پهلوی :
۲ تا ۳ درصد همه صادرات ایران
در سال ۵۴
صادرات صنعتی غیر نفتی
هندوستان:
بیش از ۵۰ درصد
صادرات صنعتی غیر نفتی سنگاپور: ۶۰ درصد
صادرات صنعتی غیر نفتی مکزیک: ۳۳ درصد
در دهه ۱۹۵۰ هر بزرگسال روزانه کمتر از .۱/۸۰۰کالری دریافت میکند
که از تمامی مناطق فقرنشین خاورمیانه کمتر و پایینتر بود
در ایران تغییرات شاخص ضریب جینی از سال ۶۵ تا ۹۳ شمسی:
۸/۶ کاهش
در اواخر دوران پهلوی روند افزایشی ضریب جینی
مناطق شهری
از ۴ /۰ به ۵ /۰
مناطق روستایی
از ۳۷ /۰ به ۴۴ /۰
بعد از انقلاب:
ضریب جینی هم در مناطق شهری و هم در مناطق روستایی
به عدد ۴ /۰ تنزل پیدا کرد
ضریب جینی درآمد ایران از ۴۷.۴( سال ۱۹۸۶) به ۳۷.۴
( ۱۳۹۱ یا همان ۲۰۱۳) رسید:
روند کاهشی
ضریب جینی در سالهای اخیر به واسطه ضعف عملکرد دولت و تفکر غربگرای آن به ۴۲ رسیده است
(ضریب جینی ثروت)
ایران در سال ۲۰۱۸ ،
۶۷.۳ درصد بوده است
جمعیت زیر فقر ایران
از ۴۴.۲ درصد به حدود ۱۴
درصد کاهش پیدا کرده
فقر بیش
از ۱۲ درصدی
مردم آمریکا
فقر ۱۹ درصدی
مردم بریتانیا( انگلیس ایرلند)
فقر ۱۴.۸ درصدی
مردم فرانسه
فقر ۱۵.۷ درصدی
مردم آلمان
فقر ۱۸ درصدی
مردم ژاپن
فقر ۱۶.۳ درصدی
کودکان ژاپن
فقر ۵۰ درصدی
افراد بالای ۶۵ سال
در کره جنوبی
بر اساس فقر ملی
فقر ۲۱.۹ درصدی
مردم ترکیه
فقر ۲۵ درصدی
مردم عربستان
فقیر بودن ۴۶ درصد
مردم ایران
۶۰ درصد از روستاییان
و ۳۰ درصد از شهرنشینان
ایران در زمان پهلوی فقیر بودند