جواب تمرینات درس پنجم عربی دهم انسانی

جواب تمرین درس پنجم عربی دهم انسانی ، جواب تمرینات درس پنجم عربی دهم انسانی ، حل تمرین درس پنجم عربی دهم انسانی ، حل تمرینات درس پنجم عربی دهم انسانی

جواب و حل تمرین درس 5 عربی دهم انسانی

گام به گام پاسخ نامه و حل تمرینات صفحه 54 ، 55 ، 56 ، 57 ، 58 و 59 درس 5 پنج عربی دهم با جواب

الدرس الخامس: هذا خلق الله

التَّمارين

اَلتَّمْرينُ الْأوَّلُ: أيُّ کلمةٍ مِن کلماتِ المُعجَمِ، تُناسِبُ التَّوضيحاتِ التّاليَةَ؟

(چه کلمه ای از کلمه های واژه نامه مناسب توضیحات زیر است.)

۱- طائرٌ يَسکُنُ في الأماکِنِ المَتروکَةِ يَنامُ في النَّهارِ وَ يَخرُجُ في اللّيلِ. (پرنده ای که در مکانهای متروکه ساکن می شود. روزها می خوابد و شبها بیرون می آید.)  بوم

۲- عُضوٌ خَلفَ جِسمِ الحَيَوانِ يُحَرِّکَهُ غالباً لِطَردِ الحَشَراتِ. (اندامی پشت بدن جانور که غالبا برای راندن حشره ها آن را تکان می دهد.) ذَنَب

۳- نباتاتٌ مُفيدَةٌ للمُعالَجَةِ نَستَفيدُ مِنها کَدواءٍ. (گیاهانی سودمند برای درمان ما از آنها به عنوان دارو استفاده می کنیم.) أعشاب طبّیّة

۴- طائرٌ يَعيشُ في البَرِّ و الماءِ. (پرنده ای که در خشکی و آب زندگی می کند.) بَطّ

۵- عَدَمُ وجودِ الضَّوءِ. (نبود روشنایی.) ظَلام

6-  نَشرُ النّورِ. (پراکنش نور.) إنارة

اَلتَّمْرينُ الثّاني: عَيِّن الکلماتِ المُتَرادفَةَ و المُتَضادَّةَ. = ≠

(واژگان مترادف و متضاد را مشخص کن.)

اَلتَّمْرينُ الثّالِثُ: اُکتُب اسم کُلِ حَيَوانٍ في الفَراغِ؛ ثُمَّ عَيِّن المطلوبَ مِنکَ.

(اسم هر جانوری را در جای خالی بنویس سپس  آن خواسته شده را مشخص کن.)

البَطُّ / الکِلابِ / الغُرابُ / الطّاووسِ / الحِرباءُ / البَقرةُ

تُعطي  البَقرةُ الحليبَ. (گاو ماده شیر می دهد.)  يُرسِلُ الغُرابُ أخبارَ الغابةِ. (کلاغ خبرهای جنگل را می رساند.) ذَنَبُ الطّاووسِ جميلٌ.

   ۱- الفاعل: البقرة                                      ۲- المفعول: أخبار               ۳- المضاف إليه: الطاووس (دم طاووس زیبا ست.)

الحِرباءُ ذاتُ عيونٍ مُتَحَرِّکَةٍ.       الشُّرطيُّ يَحفَظُ الأمنَ بِـ الکِلابِ. (پلیس با سگها امنیت را حفظ می کند.) البَطُّ طائرٌ مائيٌّ. (مرغابی پرنده آبزی است.)

   ۴- الصّفة: متحرّکة (آفتاب پرست دارای چشمهای متحرک است.)  ۵- المبتدأ: الشرطیّ                       ۶- الخبر: طائرٌ

اَلتَّمْرينُ الرّابِعُ: عَيِّن الفعل و الفاعِلَ و المَفعولَ في الکلماتِ الّتي أُشيرَ إليه بِخطٍّ. «نورُ السَّماءِ»

(فعل، فاعل و مفعول را در واژگانی که با خط به آنها اشاره شده مشخص کن.)

۱- ﴿ فَأنزَلَ اللهُ سَکينَتَهُ عَلَی رَسولِهِ وَ عَلَی المُؤمِنينَ﴾ (خداوند آرامش خود را بر پیامبرش و بر مؤمنان نازل کرد.) / اللهُ: فاعل / سَکينَة: مفعول

۲-﴿ لا أملِکُ لِنَفسي نَفعاً وَ لا ضَرّاً إلّا ما شاءَ اللهُ﴾ (من مالک سود و زیان خویش نیستم، مگر آنچه خدا خواسته است.) / نَفعاً:  مفعول

۳- ﴿ وَ ضَرَبَ لَنا مَثَلاً وَ نَسِيَ خَلقَهُ﴾ (برای ما مَثَلی زد و آفرینش خود را فراموش کرد.) / مَثَلاً: مفعول / خَلق: مفعول

۴- ﴿ وَ لا يَظلِمُ رَبُّکَ أحَداً﴾ (پروردگارت به کسی ستم نمی ورزد.) / رَبُّ: فاعل

۵- ﴿ يُريدُ اللهُ بِکُمُ اليُسرَ﴾ (خداوند آسانی شما را مى‏خواهد.) / اللهُ: خداوند / اليُسرَ: مفعول

اَلتَّمْرينُ الْخامِسُ: عَيِّن المُبتَدَأَ و الخبرَ في الأحاديثِ التّاليَةِ.

(مبتدا و خبر را در حدیث های زیر مشخص کن.)

۱- النَّدَمُ عَلَی السُّکوتِ خَيرٌ مِنَ النَّدَمِ عَلَی الکَلامِ. (پشیمانی به خاطر خاموشی بهتر از پشیمانی به خاطر سخن است.) / المُبتَدَأَ: الندم / الخبرَ: خیرٌ

۲- أکبَرُ الحُمقِ الإغراقُ في المَدحِ وَ الذَّمِّ. (زياده روى در ستايش و نكوهش، بزرگترين نادانی است.) / المُبتَدَأَ: أکبَرُ / الخبرَ: الإغراقُ

۳- سَيِّدُ القَومِ خادِمُهُم في السَّفَرِ. (سرور مردم كسى است كه در سفر خدمتگزار ایشان باشد.) / المُبتَدَأَ: سَيِّدُ / الخبرَ: خادِمُ

۴- العِلمُ صَيدٌ وَ الکِتابَةُ قَيدٌ. (ﺩﺍﻧﺵ ﺷﮑﺎﺭ ﺍﺳﺕ ﻭ ﻧﻭﺷﺗﻥ ﺑﻧﺩ.) // المُبتَدَأَ: العِلمُ / الخبرَ: صَيدٌ // المُبتَدَأَ: الکِتابَةُ / الخبرَ: قَيدٌ

۵- الصَّلاةُ مِفتاحُ کُلِّ خَيرٍ. (نماز کلید هر خوبی است.) / المُبتَدَأَ: الصَّلاةُ / الخبرَ: مِفتاحُ

1- سَکينَة: آرامش 2- ضَر:ّ زيان 3- يُسْر: آساني 4- نَدَم: پشيماني 5- حُمْق: ناداني 6- ذَمّ: نکوهش 7- قَيْد: بند

اَلتَّمْرينُ السّادِسُ: تَرجِم الجُمَلَ التّاليَةَ ثُمَّ عَيِّن المَحَلَّ الإعرابيَّ للکلماتِ الّتي أُشيرَ إليه بِخطٍّ.

(جمله های زیر را ترجمه کن سپس محل اعرابی واژگانی را که با خط به آنها اشاره شده مشخص کن.)

۱- ﴿ أتَأمُرونَ النّاسَ بِالبِرِّ وَ تَنسَونَ أنفُسَکُم﴾ (آیا مردم را به نیکی فرمان می دهید و خودتان را فراموش می کنید؟)

النّاسَ:‌ مفعول / أنفُسَ: مفعول

۲- ﴿لا يُکَلِّفُ اللهُ نَفساً إلّا وُسعَها﴾( خداوند هیچ کس را، جز به اندازه تواناییش، تکلیف نمی‌کند.)

اللهُ:‌ فاعل / نَفساً: مفعول

۳- أحَبُّ عِبادِ اللهِ إلَی اللهِ أنفَعُهُم لِعِبادِهِ. (محبوبترين بندگان در پيش خدا سودمندترینشان برای بندگانش است.)

أحَبُّ: مبتدا / عِبادِ: مضاف الیه / أنفَعُ: خبر

۴- حُسنُ الأدَبِ يَستُرُ قُبحَ النَّسَبِ. (ادب نیک زشتی خاندان را می پوشاند.)

الأدَبِ: مضاف الیه / قُبحَ: مفعول

۵- عَداوَةُ العاقِلِ خَيرٌ مِن صَداقَةِ الجاهِلِ. (دشمنی خردمند بهتر از دوستی نادان است.)

عَداوَةُ: مبتدا / الجاهِلِ: مضاف الیه

1- برّ: نیکی  ۲- نَفْسا:ً کسي