معنی شعر فضل خدا فارسی پنجم ، معنی شعر فضل خدا فارسی پنجم دبستان ، معنی شعر فضل خدا فارسی پنجم درس دوم ، معنی شعر فضل خدا فارسی پنجم ابتدایی ، معنی شعر فضل خدا فارسی پنجم صفحه ۱۸ ، معنی شعر فضل خدا فارسی پنجم با جواب
معنی شعر فضل خدا فارسی پنجم
معنی بیت اول » بخش و نعمت های خداوند را چه کسی میتواند بشمارد ( یعنی آنقدر زیاد است که قابل شمارش نیست )
/ چه کسی می تواند یکی از هزاران نعمت خدا را شکر بگوید ( یعنی کسی نمی تواند این همه نعمت را شکر کند )
معنی بیت دوم » خداوند دریا و خشکی و درختان و انسان را آفرید
خورشید و ماه و ستارگان و شب و روز را به وجود آورد
معنی بیت سوم » (به فرمان خدا ) بر اثر تابش نور آفتاب خاک مرده و بی روح جان می گیرد
تمام این خاک به بوستان و باغ میوه و سبزه و دشت الله تبدیل می شود
معنی بیت چهارم » ( به فرمان خدا ) ابر به وسیله باران به ریشه درختان بی جان آب داد
شاخه های خشک و برهنه را دوباره سرسبز کرد
معنی بیت پنجم » تنها انسان نیست که خدا را ستایش و شکر می کند
بلکه هر بلبلی که بر روی شاخه ها آواز می خواند خدا را ستایش می کند
1 بخش و نعمت های خداوند را چه کسی میتواند بشمارد ( یعنی آنقدر زیاد است که قابل شمارش نیست )
/ چه کسی می تواند یکی از هزاران نعمت خدا را شکر بگوید ( یعنی کسی نمی تواند این همه نعمت را شکر کند )
2 خداوند دریا و خشکی و درختان و انسان را آفرید
خورشید و ماه و ستارگان و شب و روز را به وجود آورد
3 (به فرمان خدا ) بر اثر تابش نور آفتاب خاک مرده و بی روح جان می گیرد
تمام این خاک به بوستان و باغ میوه و سبزه و دشت الله تبدیل می شود
4 ( به فرمان خدا ) ابر به وسیله باران به ریشه درختان بی جان آب داد
شاخه های خشک و برهنه را دوباره سرسبز کرد
5 تنها انسان نیست که خدا را ستایش و شکر می کند
بلکه هر بلبلی که بر روی شاخه ها آواز می خواند خدا را ستایش می کند
اگر معنی بالا را دوست نداشتید :
فضلِ خدای را، که تَواند شمار کرد؟
چه کسی می تواند بخشش و نعمت های خداوند را حساب کند؟
یا کیست آن که شُکر یکی از هزار کرد؟
یا چه کسی است که بتواند شکر حتی یکی از این نعمت ها را به جای بیاورد؟
بحر آفرید و برّ و درختان و آدمی
او (خدا) دریا و خشکی و درختان و انسان را به وجود آورد
خورشید و ماه و اَنجُم و لیل و نهار کرد
خورشید و ماه و ستارگان و شب و روز را پدید آورد
اجزای خاک مُرده، به تأثیر آفتاب
به واسطهی نور خورشید، اجزای خاک بی جان …
بُستانِ میوه و چمن و لالهزار کرد
تبدیل به باغ میوه و چمنزار و لاله زار شد
ابر، آب داد بیخِ درختانِ مُرده را
ابر، ریشهی درختان بیجان را آبیاری کرد
شاخِ برهنه، پیرهن نوبهار کرد
و به این ترتیب درختان بی برگ، سرسبز و پربار شدند
توحیدگوی او، نه بنی آدماند و بَس
فقط انسانها نیستند که او (خدا) را عبادت میکنند
هر بلبلی که زمزمه بر شاخسار کرد
بلکه همهی موجودات زنده در حال ستایش خداوند هستند (آواز پرندگان نشان از تسبیح گفتن آنان است)